چجوری به کودکان در سنین مختلف صادق بودن را آموزش دهیم؟
چجوری به کودکان در سنین مختلف صادق بودن را آموزش دهیم؟ صادق بودن یکی از ویژگی های اخلاقی حسنه محسوب می شود که هر فردی باید از کودکی آن را بیاموزد. صادق بودن را نمی توان فقط با حرف به کودکان بیاموزیم و باید با رفتار و کردار درستی که داریم و صادق بودنمان این موضوع را به کودکان بیاموزیم. در این مطلب از سایت چجوری قصد داریم راهکارهایی را به شما آموزش دهیم تا با روش های پرورش صداقت در کودکان آشنا شوید.
روش های پرورش صداقت در کودکان
همه والدین می خواهند فرزندانی تربیت کنند که حقیقت را بگویند. با این وجود هیچ کودکی بدون آموزش صحیح نمی تواند به تنهایی راه درست را پیدا کند. والدین اولین کسانی هستند که وظیفه آموزش صداقت به کودکان را دارند. آموزش صداقت به کودکان مستلزم صرف وقت و شکیبائی است. والدینی که نگران دروغ گفتن کودک خود هستند باید بدانند ممکن است نشانه ای از مراحل مهم رشد باشد.
سن آغاز دروغگویی
مطالعات نشان می دهد که برخی از کودکان نوپا قبل از دو سالگی شروع به دروغ گفتن می کنند و تا سن چهار سالگی، حداقل گاهی اوقات بیش از هشتاد درصد کودکان دروغ می گویند اما زمانبندی از فردی به فرد دیگر متفاوت است. بسیاری از کودکان زیر شش سال نمی توانند بین خیال و واقعیت تمایز قائل شوند و دلیل دروغ گفتن آن ها ممکن است تنها بیان تصوراتشان باشد.
کودکان می توانند دروغ گفتن را از سنین پایین، معمولاً در حدود سه سالگی یاد بگیرند. این زمانی است که کودکان می فهمند که شما قادر به خواندن ذهن آن ها نیستید، بنابراین می توانند چیزهایی را بیان کنند که درست نیست، بدون این که شما متوجه شوید. کودکان هرچه بزرگ تر می شوند، بدون این که گرفتار شوند، می توانند با موفقیت بیشتری دروغ بگویند. دروغ ها نیز پیچیده تر می شوند، زیرا کودکان واژه های بیشتری دارند و دیگران را بهتر درک می کنند.
تشویق صداقت در کودکان
ممکن است از این عدم صداقت ناراحت شوید اما مهم است بدانید که دروغ گفتن برای کودکان خردسال طبیعی است. در واقع همه بچه ها دروغ می گویند. با این حال، این بدان معنا نیست که شما اجازه دهید کودک همیشه همان مسیر را طی کند. صداقت یک ارزش اصلی است که می توانید در سنین پایین به فرزند خود به طور غیر مستقیم آموزش دهید:
آرام و صبور باشید
هرگاه برای اولین بار متوجه شدید که فرزندتان دروغ می گوید، راست نمی گوید یا چیزی را پنهان می کند، هرگز فریاد نزنید و او را سرزنش نکنید. در چنین شرایطی باید با آرامش با آن ها صحبت کنید و عواقبی را که در صورت دروغ گفتن با آن ها روبرو می شود را برایشان توضیح دهید. صبور باشید و منتظر بمانید تا فرزندتان اهمیت صداقت را به تنهایی درک کند.
گفتگو کنید
معلم نباشید دوست باشید! اگر می خواهید فرزندانتان بدون هیچ تردیدی همه چیز را آزادانه با شما در میان بگذارند، پس با آن ها مکالمه ای آرام، بدون تنش، تحقیر و سرزنش داشته باشید نه یک سخنرانی. زیرا در یک سخنرانی یک طرفه صحبت می شود و شنونده احساس سرخوردگی می کند چون نمی تواند دیدگاه خود را بیان کند.
الگوی صداقت باشید
برای آموزش صداقت، باید الگوی صداقت باشید. ممکن است برای بزرگسالان دشوار باشد که همیشه راستگو باشند. در مورد موضوعات حساس مانند مرگ، بیماری یا طلاق توضیح دادن و حفظ صداقت دشوار است اما بهتر است از دروغ گفتن به فرزند خود اجتناب کنید. به جای سرپوش گذاشتن و توضیحات گمراه کننده و غیر واقعی بهتر است با صحبت کردن در مورد برخی مسائل به صورت شفاف الگوی مناسبی برای کودکان باشید. شما الگوی اصلی فرزندتان هستید بنابراین نمی توانید از آن ها انتظار داشته باشید که حقیقت را بگویند وقتی با آن ها صادق نیستید.
فضای شخصی
اگر انتظار دارید فرزندتان با شما صادق باشد، باید وقت خود را به او اختصاص دهید، مخصوصاً کودکان دبستانی. فضای شخصی برای همه بسیار ضروری است. اگر به آن ها فضای شخصی نمی دهید، نمی توانید انتظار داشته باشید که همیشه صادق باشند. کودکان هم مانند ما از کنترلگری، مراقبت مدام همراه با سرزنش و ایرادگیری متنفرند.
مچ گیری ممنوع
وقتی پاسخ سوال را به خوبی می دانید از کودکتان سوال نپرسید. یک راه برای جلوگیری از دروغ گفتن این است که کودک خود را رها نکنید تا دروغ بگویید. اگر شما می دانید که اتاقش را بهم ریخته است، نیازی به پرسیدن نیست که آیا اتاق را مرتب کرده است یا نه. وقتی می دانید وسیله ای را مخفی کرده است نپرسید که آن را دیده یا نه و یا آن را برداشته است یا نه. بچه های پیش دبستانی غالباً به خاطر تمایل به جلوگیری از گرفتاری، دروغ می گویند. در عوض به آن ها بگویید که حقیقت را می دانید به این ترتیب از قرار دادن آن ها در موقعیتی که احساس می کنند نیاز به دروغگویی دارند اجتناب می شود.
تنبیه عادلانه و منطقی
تنبیه برای بهبود رفتار کودک و درس گرفتن از اشتباهاتش ضروری است، اما باید منطقی باشد. بزرگ ترین دلیل دروغ گفتن در کودکان این است که فکر می کنند عواقب آن منجر به از دست رفتن امتیازاتشان خواهد شد. آن ها باید بتوانند اشتباهات خود را درک کنند. تنبیه کودکان یا دادن هر گونه مجازات فیزیکی در این مورد کاملا غیرمنطقی است.
علت اصلی را کشف کنید
اگر کودک به صورت مکرر در مورد چیزی دروغ می گوید، باید آن را جدی بگیرید و باید با مدرسه و دوستانشان صحبت کنید، مشکل را شناسایی کرده و به این مساله رسیدگی کنید.
برچسب زدن ممنوع
هرگز فرزند خود را دروغگو خطاب نکنید. بعد از مدتی آن ها در حالت تدافعی قرار می گیرند و به مرور زمان ممکن است باور کنند که دروغگو هستند و با این تصور غلط بزرگ شوند. در عوض، به فرزند خود کمک کنید بفهمد که شما دروغ های او را دوست ندارید، اما او را دوست دارید. اگر چیزی غیر واقعی به نظر می رسد، به آن ها بگویید و به آن ها این فرصت را بدهید تا دلیل دروغگویی خود را توضیح دهند. به آن ها بگویید صداقتشان چقدر خوشحالتان می کند. بیشتر بچه های کوچک دوست دارند تا والدین خود و افردی را که برایشان مهم اند را راضی کنند. وقتی به آن ها می گویید که گفتن حقیقت شما را خوشحال می کند، این احتمال به وجود می آید که فرزند شما صداقت را تمرین کند. همچنین به آن ها کمک می کند از اعتماد به نفس خود احساس خوبی داشته باشند.
سخن آخر
دروغ بخشی اجتناب‌ناپذیر از زندگی اجتماعی است و به هر حال فرزندان شما به عنوان بخشی طبیعی از رشد، در معرض آن قرار خواهند گرفت. با این حال، این شما هستید که به عنوان والدین باید به فرزندان خود بیاموزید که دروغ نگویند و به جای آن عادت صداقت را دروجود آن‌ها رشد دهید. دروغگویی در کودکان عادتی است که قابل اصلاح است و به صبر و حوصله شما نیاز دارد. سعی کنید سوال کردن‌تان از کودک به‌شکل بازجویی نباشد. محیطی را در خانه فراهم کنید که همه بتوانند با شفافیت صحبت کنند. در شرایط دشوار حامی فرزندتان باشید او را به خاطر صداقتش تحسین کنید.
